The Birth of a Nation
Door: Gemma
Blijf op de hoogte en volg Gemma
11 Juli 2011 | Soedan, Juba
Afgelopen zaterdag was het dan zo ver: Zuid-Soedan werd onafhankelijk!! Tot een paar weken geleden was er nog helemaal niks gebeurd ter voorbereiding, maar blijkbaar had de overheid besloten om dat allemaal in één week in te halen, dus werd er 24 uur doorgewerkt: straten werden opgeschoond en opgeleukt met bloemen, sloppenwijken en markten werden zonder pardon verplaatst of gewoon weggeruimd, en in no time werden er allerlei gebouwen, vlaggenpalen, lantaarnpalen en podia uit de grond gestampt (wel met name door Chinese en Taiwanese bouwvakkers, erg typisch). Juba (de hoofdstad van Zuid-Soedan) was zowaar veranderd van een vieze stinkstad in een redelijk opgeruimde stad (tenminste: op de hoofdwegen, het gedeelte zichtbaar voor de buitenlandse delegaties, dan). Het nieuwe volkslied zat er ook goed in: de laatste week werd ik elke ochtend gewekt door de overheids-autos die op en neer door de straten reden met het nieuwe lied keihard op de speakers.
Ik had besloten om voor de festiviteiten naar Juba te komen. Twee weken geleden ben ik hier ook geweest, op bezoek bij Anika, een Nederlandse studente die hier haar afstudeeronderzoek doet, en een huisje heeft op de ICCO-compound. Dat was erg gezellig met alle collega’s van ICCO, en superfijn om ook weer eens in een echt ‘huis’ te zijn, inclusief bank (jeetje wat is een fijne bank toch heerlijk) & keuken (na meer dan een maand eten-wat-de-pot-schaft, is zelf koken echt een feestje! :-) ) . Dus ik had geregeld dat ik voor de onafhankelijkheid ook weer hier kon verblijven.
Jeetje jeetje wat een feest. Het begon al vrijdagavond. Vanaf een uurtje of half 11 stond iedereen op straat te dansen en was het een totale file op de wegen van toeterende autos vol dansende, zingende en zwaaiende mensen. Iedereen was uitzinnig. Mensen zaten in/op hun auto/pickup/busje en gingen uit hun dak. Wij waren uit eten geweest, en wilden met de auto weer terug naar de compound. Haha nou dat ging dus niet zo makkelijk, want alle wegen waren geblokkeerd met toeterende autos. Dus toen hebben we ook maar gewoon langzaam rondjes gereden en meegetoeterd en gezwaaid…:-)
Zaterdag was de grote dag. De officiële onafhankelijkheidsverklaring vond plaats tijdens een ceremonie in het John Garang Mausoleum. Tja, wij waren natuurlijk niet de enigen die het wilden bijwonen. Wat een drukte! Toen wij om 10 uur aankwamen had zich echt al een enorme hoeveelheid mensen verzameld. Echt een geweldige sfeer: mensen hadden zich uitgedost in traditionele kleding van hun stam, en overal werd er gedanst en gezongen. Het was eigenlijk alsof het hele achterste gedeelte van het publiek zijn eigen feestje aan het vieren was, zonder zich echt met de officiële ceremonie bezig te houden. Tja, en dan val je als khawaja (blanke) natuurlijk extra op, dus Anika en ik werden de hele tijd meegesleurd in allerlei dansen. Iedereen was blij, zwaaide met vlaggetjes, en feliciteerde elkaar met de onafhankelijkheid. Haha en wij deden natuurlijk vrolijk mee in al het enthousiasme. Op een gegeven moment zagen we een brandweerauto staan, dus hebben we met ons allerliefste en onschuldigste gezicht gevraagd of we er ook even op mochten, om een foto te maken. Toen konden we pas echt zien hoe enorm de massa was, wat een boel mensen! Na 3 uur dansen in de volle zon en hitte kwamen we tot de conclusie dat het echt onmogelijk was om iets te verstaan, dus zijn we terug gegaan naar de compound om de rest op tv te kijken. Speeches van onder andere Salva Kiir (president Zuid-Soedan), Al-Bashir (president Soedan) (toen Bashir wilde gaan speechen viel de stroom uit, tja of dat een ongeluk was?) en Ban Ki-Moon. Vooral het moment dat de vlag van het nieuwe land werd gehesen (en daarmee de onafhankelijkheid officieel was) was heel bijzonder, je zag echt mensen huilen. Op veel spandoeken stond “Finally Free” en “A New Beginning”. Ondanks alle gevechten in de Noordelijke provincies van Zuid-Soedan, en alle problemen die het land nog steeds heeft, was dit voor veel mensen uit in ieder geval de Zuidelijke provincies (die ik met name spreek) echt een feestelijk, hoopvol en emotioneel moment.
Zondag naar de eerste wedstrijd van het nieuwe Zuid-Soedanese voetbalteam, tegen Kenia. Hilarisch. Er waren natuurlijk superveel mensen op af gekomen, en aangezien het stadion maar aan één kant tribunes had, stonden voor de rest alle mensen gewoon rijen dik tegen het gaas aangeduwd, om een glimp van de wedstrijd op te kunnen vangen. En ik daar tussen. Ik heb maar niet te veel nagedacht over veiligheidsvoorschriften! :-) De eerste helft zat de stemming er goed in, was iedereen aan het joelen, zingen en klappen, erg gezellig. Maarja, ze verloren natuurlijk jammerlijk van Kenia (wat verwacht je ook van een team dat misschien een paar maanden oud is?), met 3-1. En ik ben er achter gekomen dat Zuid-Soedanezen niet erg goed tegen hun verlies kunnen: gedurende de tweede helft begon iedereen af te druipen, dus tegen het einde van de wedstrijd was het stadion alweer half leeg…:-)
Morgenochtend weer terug naar Kapoeta, verder met mn onderzoek…
Veel liefs
-
11 Juli 2011 - 18:55
Anne:
Hey gems!! Wat onwijs gaaf dat je dit meemaakt. Dat zal je vast nooit meer vergeten. Maar die bank en t koken klinken ook bijzonder hoor:) geniet nog daar en succes met alles! Kus Anne -
11 Juli 2011 - 19:22
Do:
Jeetje Gem, wat waanzinnig!! Ziet er echt allemaal heel blij uit! Speciaal een feestje voor jou, joehoe!! Succes weer met je onderzoek. Liefs -
11 Juli 2011 - 21:16
Loes:
Geweldig Gemma! A once in a lifetime experience is het zeker! Hoop dat je onderzoek ook nog heel goed gaat.. Hier voor de rest alles goed, ben begonnen met uittypen van interviews en analyseren van Qmethod :) Heb wel mijn deadline verlaat, wil in oktober afstuderen.. ben je ook weer op de hoogte :) Heel veel plezier nog! xx Loes -
11 Juli 2011 - 21:17
Papa:
Lieve Gemma
Feest en ijs, dansen en lekker eten tijdens misschien wel het laatste onafhankelijkheidsfeest ter wereld, dat is een prachtige manier om een afstudeerproject te doen. Je heb het weer heel goed georganiseerd. Tot spoedig horens en een dikke kus van ons.
-
12 Juli 2011 - 06:58
Marrit:
ik had je eigenlijk op een foto in de krant verwacht, haha! Dit is wel echt heel gaaf dat je het mee hebt mogen maken, nu hopen dat het zo peaceful blijft! En wat zijn die mannen lang daar in Sudan, jij bent echt een kleine dwerg! ;) Dikke kus -
12 Juli 2011 - 08:55
Jiska:
Lieve Gemma, heel cliche: maar wat een bijzonderheid om dit te mogen en kunnen meemaken.
En volgens mij zijn jouw heupen al aardig losgedanst :-).
Liefs, Jis, Ayla en Suzanne -
12 Juli 2011 - 08:58
Marije:
Wauw Gem! Wat super om mee te maken. Ziet er indrukwekkend uit! Fijn even iets anders eten. Heb je nog potten pindakaas in kunnen slaan?
Kus! -
12 Juli 2011 - 09:24
Lesja:
He lieve gems! hoe tof dat je daar gewoon bij bent! echt bijzonder lijkt mij! succes weer, na alle feesten, met je onderzoek! :) liefs Lesja -
12 Juli 2011 - 11:30
Guusje:
Hee Gemma!
Wauw, super bijzonder allemaal!
Heel veel plezier en veel succes!
Liefs Guusje -
12 Juli 2011 - 12:11
Bastiaan:
Ohhhh god og god wat leuk om te lezen! Lieve Gem, ontzettend veel plezier, nog en geniet geniet geniet!
xx Bastiaan -
12 Juli 2011 - 12:23
Joke:
Hey Gems, mooi om te zien en te lezen wat je hebt meegamaakt.. de foto's matchen precies bij je verhaal! Top! Hopelijk is deel 2 van de reis even positief als deel 1.. Have fun daar ladie! En succes verder met onderzoek!! Liefs joke -
12 Juli 2011 - 15:36
Linda:
Hi Gemma!
Wat super gaaf dat je bij dit unieke moment bent geweest!! Super om ook de foto's te zien. Have fun en succes met je onderzoek.
Liefs Lin -
12 Juli 2011 - 20:17
Michiel En Astrid:
héé gemma, leuk om de "officiele"berichten uit de krant ook via jou te horen. fantastische tijd verder van ons+jochem en gerben -
12 Juli 2011 - 21:56
Anika:
Hee Gemma,
Inmiddels weer veilig aangekomen in Kapoeta? Wat een bekende foto's zie ik allemaal voorbij komen ^^ (loop op mijn eigen blog nog behoorlijk achter, heb die van ons van afgelopen donderdag en vrijdag net pas online gezet). Blijf het een fantastisch feestje vinden die zaterdag. En die voetbalwedstrijd zag er super uit, toch jammer dat ik die heb moeten missen.
Hier inmiddels weer in Utrecht na een dagje flaneren in Brussel in een van de nieuwe jurkjes. En het is koud hier. Mis Juba heat toch wel een beetje.
Heel veel succes met het veldwerk en we houden contact!
Liefs,
Anika -
13 Juli 2011 - 00:39
Tessa:
Wat een belevenis!! Je was er gewoon bij. Je onderzoek kan nu al niet meer stuk.
kus -
13 Juli 2011 - 08:24
Marloes:
hee gems! Gave foto's!! Echt zo cool wat je meemaakt daar, al dat ijs enzo ;) ik hoop dat je nog aan je onderzoek toekomt. xx loes -
13 Juli 2011 - 22:23
Corien:
jeeeejj gem wat een prachtige verhalen en fotos weer!! echt super!
hier alles ok, net begonnen aan mn reis. nog bedacht voor t in contact brengen met merel, ze heeft een paar leuke tips gegeven!
kus! -
26 Juli 2011 - 17:44
Eefje:
lieve dochter, wat een mooie foto's. en, ben je al gevallen voor de afrikaanse schoonheid.?
heel veel liefs van mama -
26 Juli 2011 - 18:58
Martine:
Dag Gemma
Geweldig Gemma wat maak jij een schitterende reisPrachtige foto"sin vele variaties ,gaat het je goed?Wat eenindrukken doe jij op Vanavond even met je moeder gebeld.We hadden elkaar lang niet gesproken.Voor jou is nu tweederde van je reis voorbij .Geniet nog van al je gesprekken met bewonersEen hartelijke groet veel liefs Andre en Martine.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley