Beijing!!!

Ni hao,

Na 7 dagen China ben ik al tot de conclusie gekomen: het is hier geweldig!!!! Af en toe echt complete chaos en bizarre taferelen, maar zoooooooo interessant (en zoooooo goedkoop!)! haha. Ik ben na een afwezigheid van cultuur in Australie (nouja, behalve in Balgo dan) echt volop aan het genieten van een overdosis aan cultuur hier in China.

Nadat Tessa de 15e ook was aangekomen (joepie!! Het is echt een feestje om met z'n tweeen te reizen), hebben we eerst 5 dagen in Beijing doorgebracht. Daarna hebben we gister de trein gepakt naar Shijiazhuang waar we vandaag Zhengding (dorpje met Buddistische kloosters hier in de buurt) hebben bezocht. Morgen vertrekken we naar Luoyang. Tja, eigenlijk kan je onze reis door China een grote uitdaging noemen:

Uitdaging numero 1: Je verstaanbaar maken. Ok 1 woord: ONMOGELIJK!!! :-) Eigenlijk spreeks hier niemand Engels en tja, ons Chinees is ook nog niet van topkwaliteit. Momenteel komen we nog niet verder dan Ni hao (= hallo), Xiexie (= bedankt) en we zijn nog aan het puzzelen met Zaijian (= tot ziens). De grootste grap was nog wel toen we een treinkaartje probeerden te kopen: stonden we dan te zwaaien met briefjes met Chinese vertalingen en driftig te knikken of met ons hoofd te schudden. Haha, uiteindelijk is het ons wel gelukt om het goede kaartje op de goede tijd te bemachtigen, maar vraag niet hoe!

Uitdaging numero 2: De weg vinden in Beijing. Helphelphelp!! We hebben een kaart maar die is ook al in drie stukken uit elkaar gevallen en de straatnamen zijn zo onuitspreekbaar dat ze haast niet te onthouden zijn en we dus elke 3 minuten weer op de kaart moeten kijken hoe de straat ook alweer heet. Gelukkig waren we na een paar dagen wel al erg bedreven in de metro. Bovendien zijn Chinezen heel behulpzaam: je hoeft maar een seconde hulpeloos om je heen te kijken of ze komen je al helpen (terwijl ze het soms zelf ook niet weten).

Uitdaging nummer 3: Zoveel mogelijk zien in zo min mogelijk tijd. Als je je bedenkt dat de beschaving hier al 5000 jaar oud is, is het begrijpelijk dat hier zo ontzettend veel te zien is. Bovendien is er behalve dat ook nog een prachtige natuur. En tja we hebben maar een maand. Dus zijn we heel enthousiast van start gegaan: zaterdag naar de Verboden stad (= 'stad' van paleizen van vroegere keizers, midden in Beijing) en Tiananmenplein, zondag naar het Zomerpaleis (buitenvertrek van diezelfde keizers) en naar de Chinese Opera, dinsdag naar De Chinese Muur (!!!!), woensdag naar Mausoleum van Mao en vandaag dus naar kloosterstadje Zhengding. Het is allemaal heel mooi en indrukwekkend, vooral als je je bedenkt dat die enorme paleizen zonder behulp van enige bouwmachine gebouwd zijn, en dat het allemaal al zo oud is. Ik ben hier echt een cultuurfreak!!! (ok, misschien was ik dat altijd al...haha)

Uitdaging nummer 4: op de fiets door Beijing. Nou er zijn dus echt nine milion bicycles in Beijing. En voor een dagje waren wij daar dus ook onderdeel van want op de tweede dag hadden we fietsen gehuurd en zijn we daarmee naar het zomerpaleis gefietst. Zoals alles is ook het verkeer hier 1 grote chaos dus dat was nogal een uitdaging, en er waren een paar momenten dat ik echt dacht dat ik het niet ging overleven! Getoeter, bussen op het fietspad, afgesneden worden door autos en kruispunten zonder zebrapaden. En de locals fietsen als gekken. Nou het was wel een geweldige ervaring en superleuk om mee te maken. Boeiend detail: ze fietsen hier dus ook op de snelweg (maar dat durfden wij niet aan! haha).

Uitdaging nummer 5: Met stokjes eten. Tja behalve om de prachtige cultuur gaat het hier natuurlijk ook om het lekkere eten en zoals het een echte reiziger betreft doen Tessa en ik dat helemaal in stijl: met stokjes dus. De eerste maaltijd was dat een enorm gestuntel (en enorm grappig!) en de rijst kwam overal terrecht, behalve in ons mond! Gelukkig zijn we nu al echte professionals en werken we zelfs een kopje soep met stokjes naar binnen (ok dat is dus een grapje...)

Uitdaging nummer 6: Rare dingen eten. Je kan hier dus wel meer dan rijst en noodles krijgen, en om dat op en top te ervaren gingen we maandagavond naar de night market waar ze dubieuze dingen van over heel China verkopen. Het resultaat: zeester (best lekker, vooral heel knapperig), slang (grappig, maar smaakt als een randje vet!:-)), dim sum (altijd lekker), gefrituurde melk (ik hou niet eens van gewoone melk...) en veeeel gesuikert fruit.

Uitdaging nummer 7: De Chinese Muur beklimmen! Na wat gepuf en gehijg stonden we er dan bovenop: DE CHINESE MUUR. Heel indrukwekkend. Er waren nauwelijks toeristen (het weer was niet heel goed) dus we hadden de muur bijna voor onszelf. Het was een beetje mistig waardoor het uitzicht niet geweldig was, maar het geheel wel een soort mysterieus effect kreeg. Super mooi.

Uitdaging numero 8: Naar het mausoleum van Mao. Sinds hij in 1976 is overleden ligt Mao opgebaard in zijn eigen mausoleum op het Tiananmenplein midden in Beijing. Tja wij hadden bedacht dat het natuurlijk geweldig zou zijn om ook even (ja hou het woord 'even' maar in gedachten) een kijkje te gaan nemen bij deze man. Nietsvermoedend lopen we het plein op in verwachtig dat de rij ongeveer 15 meter lang is. We kunnen het einde van de rij echter niet zien dus lopen de hoek om. Daar loopt de rij weer door de volgende hoek om. Daar loopt de rij weer door de volgende hoek om. Daar loopt de rij weer door de volgende hoek om... Uiteindelijk blijken er dus echt duizenden en duizenden mensen in die rij te staan: allemaal om een glimp op te vangen van een dode man. Wat leven we toch in een rare wereld!! Maargoed toen we eindelijk het einde van de rij hadden gevonden waren de problemen nog niet afgelopen: na ongeveer een half uur in de rij te hebben gestaan komt er een bewaker naar ons toe en legt uit dat het niet toegestaan is met tassen naar binnen te gaan, die moeten we ergens in een garderobe (waar je NIET langskomt met de rij) achterlaten. Dus wij die rij weer uit. Gelukkig konden we er later bij diezelfde bewaker (en voor een kleine vergoeding...) weer in. Een half uur later (we waren toen ongeveer halverwege de rij) was het weer raak: ik werd door een bewaker gecommandeerd de rij te verlaten omdat het niet toegestaan was met blote voeten naar binnen te gaan, en ik droeg slippers. Dus weer die rij uit om sokken te kopen. Tja wat je allemaal ook niet over hebt voor een dode Chinees.
Na 2 uur konden we eindelijk naar binnen om in een sneltreinvaart langs het lijk te lopen. Wat een belevenis!
(Boeiend detail: de Chinese Communistische Partij heeft officieel naar buiten gebracht dat Mao voor 70% goed bezig is geweest en voor 30% verkeerd. Best typisch voor iemand die miljoenen mensen heeft vermoord!)

Uitdaging nummer 9: op de foto met Chinezen. Tessa en ik zijn echt 1 grote attractie. Ze zijn hier niet gewend aan westerlingen en vooral ons blonde en rode haar valt op. Als we langslopen kijkt iedereen om, mensen zitten constant naar ons te staren (en te wijzen) en fotos van ons te maken. Het grappigste is dat mensen ook graag met ons op de foto willen. Zitten we ergens op een stoeprand, komen er mensen naast ons zitten om met ons op de foto te gaan. Het is zo grappig en we moeten er zo om lachen, dat iedereen ook weer om ons moet lachen en het dus niet vervelend is. Ik voel me net een fotomodel! haha

Al met al vermaken we ons uitstekend dus we komen nooit meer terug!

Heel veel liefs van Gemma

Keywords: Familie, I love arco, wc-papier, scooter-taxi, hoge piepstem in Opera, shoppen, nonono, grot en stenenmuseum bij Chinese Muur, eerste dag drama in bus, busstation naar Muur (incl. irritante vrouwen), OK, mislukt bellen.